Heinrich Axenfeld (1824 -1895)
Is een Russische schilder, genaturaliseerd tot Fransman in 1878.
Hij was de oudste zoon van de Joodse schrijver Israel Aksenfeld en had in het jaar na zijn geboorte een broer die arts was, Alexander Axenfeld (1825-1876).
In zijn vroege jaren schilderde hij portretten, later landschappen, genrestukken en religieuze taferelen. Toen hij in Parijs aankwam, bezocht hij rond 18553 het atelier van Léon Cogniet. In 1855 arriveerde James Abbott McNeill Whistler (1834-1903) in Parijs. Axenfeld en Whistler raakten bevriend en Whistler schilderde Henry Aksenfelds portret in 1864.
In 1859 werkte hij met verschillende kunstenaars aan de decoratie van de personeelskamer van het Hôpital de la Charité in Parijs, die gedeeltelijk gereconstrueerd is in het museum van de Assistance publique - Hôpitaux de Paris.
Hij schreef artikelen in verschillende tijdschriften zoals l'Art, een wekelijks geïllustreerd tijdschrift, of in L'Illustration. Hij schreef een boek over de grote schilders van Italië, Leonardo da Vinci, Michelangelo, Rafaël, dat in 1871 in Parijs werd gepubliceerd.
Axenfeld werd in 1878 tot Fransman genaturaliseerd. Omdat hij onder Leon Cogniet had mogen werken, exposeerde hij in de Salon 1881-1890 en in Londen van 1874-1877.