Thomas Sidney Cooper (1803-1902)
Thomas Sidney Cooper was een van de meest vooraanstaande dierenschilders van het Victoriaanse tijdperk. Hij werd geboren in Canterbury, Kent, en als klein kind vertoonde hij al sterke artistieke neigingen, maar de omstandigheden van zijn familie lieten niet toe dat hij een systematische kunstopleiding kreeg. Toen hij twaalf jaar oud was, werkte hij in de winkel van een rijtuigschilder. Later kreeg hij een baan als decorschilder, en hij wisselde deze twee beroepen ongeveer acht jaar lang af. Hij bleef een sterk verlangen koesteren om kunstenaar te worden, en al zijn vrije momenten besteedde hij aan tekenen en schilderen naar de natuur. Op twintigjarige leeftijd ging hij naar Londen, tekende een tijdje in het British Museum en werd toegelaten als student aan de Royal Academy. Daarna keerde hij terug naar Canterbury, waar hij in zijn levensonderhoud voorzag als tekenleraar en door de verkoop van schetsen en tekeningen.
In 1827 vestigde hij zich in Brussel en trouwde, voordat hij in 1829 een betrekking als leraar in Brussel aanvaardde. Daar raakte hij bevriend met Eugène Joseph Verboeckhoven, de grote Belgische dierenschilder, die van grote invloed was op zijn stijl. Hij werd ook beïnvloed door de Hollandse School uit de 17de eeuw. Vanwege de Belgische Revolutie keerde hij terug naar Londen, waar hij zich vestigde en in 1833 voor het eerst exposeerde in Suffolk Street. Tussen 1833 en 1863 exposeerde hij achtenveertig schilderijen in het Brits Instituut. Landschap en vee', werd zonder onderbreking getoond van 1833 tot 1902 - een record voor de Royal Academy. Schapen en vee waren zijn meest voorkomende onderwerp, hoewel hij ook enkele figuratieve onderwerpen schilderde. Tussen 1847 en 1870 werkte Cooper samen met Frederick Richard Lee R.A. aan verschillende schilderijen, waarbij Lee de landschappen voor zijn rekening nam en Cooper dieren toevoegde om de scène te vervolledigen. Hij werd in 1845 verkozen tot Associate van de Royal Academy (ARA) en op 22 juni 1867 tot Royal Academician (RA). Na ongeveer 1870 waren Cooper's opdrachten zo constant en lucratief dat hij geneigd was toe te geven aan het gemakzuchtig herhalen van zijn favoriete thema's.
Hij was een groot filantroop in Canterbury, en gebruikte een deel van zijn rijkdom om met Kerstmis brood en kolen uit te delen aan de armen. In 1882 ontwikkelde hij zijn privé-kunstlessen tot een volwaardige kunstschool in Canterbury, gevestigd in zijn huis en atelier in St Peter's Street. Oorspronkelijk heette de school de Canterbury Sidney Cooper School of Art, en de kunstschool van Cooper bestaat nog steeds, hoewel ze nu een andere naam draagt.
De kwaliteit en de kundigheid van zijn stijl begonnen aan het eind van de jaren 1890 af te nemen, tegen die tijd was hij al een oude man. Zijn atelierverkoop bij Christie's duurde drie dagen van 12 tot 15 april 1902.
Bron Wikipedia