Axel Søeborg (1872-1939)
Søeborg was een Deense schilder en de zoon van de fabrikant Jens Christian Søeborg en Martha Severine Schouborg. Søeborg volgde eerst een opleiding tot huisschilder, maar veranderde van richting en studeerde kunst aan Sophus en Gustav Vermehrens tekenschool en vervolgens aan de Koninklijke Deense Academie voor Schone Kunsten in Kopenhagen (1898–1900). Hij kreeg les van Laurits Tuxen in de kunstschool en in het atelier van Peter Alfred Schous. Hij woonde van 1912 tot 1932 in Zweden en maakte verschillende schilderreizen naar onder meer Lapland, Ångermanland, Jämtland, Dalarna, Värmland en Småland, waar hij een tijd in Växjö woonde. Tijdens een bezoek aan Näsåker in de jaren 1920 raakte hij erg geïnteresseerd in de 4000 jaar oude rotstekeningen en werd hij door hen geïnspireerd om een soortgelijk monument te maken in het bos op enkele kilometers van Näsåker. Dit snijwerk toont een paard dat een kar met twee wielen trekt. Hij had verschillende individuele tentoonstellingen op de Kunstforeningen in Kopenhagen tussen 1916 en 1937 en samen met Thorvald Larsen exposeerde hij in Bachs Kunsthandel in Kopenhagen 1916–1917 en met Hans Knudsen in 1921. Hij nam deel aan de tentoonstelling “De Afviste fra Charlottenborg” 1905, de Glass Palace-tentoonstelling in München 1913, Baltische tentoonstelling in Malmö 1914, Deense schilderkunst in Helsinki 1928 en Nordjysk Kunststævne in Aalborg 1933. Zijn kunst bestaat uit portretten en landschapsschilderijen. Søeborg is onder meer vertegenwoordigd in het Aalborg Museum en het Sønderborg Museum.