Amédée-Élie Servin (1829-1884)
Servin Amédée-Élie was een Franse schilder en graveur, stichter van de artistieke gemeenschap van Villiers-sur-Morin.
Servin werd geboren als zoon van een leerlooier, die teleurgesteld over de mislukking van zijn zoon in zijn studies, hem in de leer deed bij een stoffeerder waar hij leerde tekenen. Daarna ging hij naar de School voor Schone Kunsten en studeerde bij de schilder Michel Martin Drolling. Op deze school had hij medestudenten van zijn generatie, zoals Jean-Jacques Henner, Benjamin Ulmann en Paul Baudry.
Hij debuteerde op de Parijse Salon in 1850, waar hij een interieur met een binnentuin presenteerde; daarna exposeerde hij regelmatig. In 1855 exposeerde hij drie landschapsschilderijen geïnspireerd door Normandië en het jaar daarop liet hij zich inspireren door Bretoense landschappen. Hij kwam in contact met de eerste generatie schilders die Barbizon bezochten, waar hij Théodore Rousseau en Jean-François Millet ontmoette.
Rond 1857 vestigde hij zich in Villiers-sur-Morin, waarna hij in 1860 de "artistieke kring van Villiers" oprichtte, en andere kunstenaars en schrijvers overhaalde om naar dit dorp te komen. Hij begon landschappen te maken, geïnspireerd door dit dorp in Seine-et-Marne, waar hij tot aan zijn dood bleef.
In 1872 kreeg hij een medaille op de Salon, een jaar nadat hij zijn vrouw had verloren. Zijn weduwschap maakte hem verdrietig en zijn productie daalde.
Zijn vriend Alexandre Falguière beeldhouwde een borstbeeld van hem voor een monument dat in 1888 te zijner ere in Villiers werd opgericht. Servin kreeg de bijnaam "meester van de Morin vallei". Bénézit noemt Servin een kunstenaar van grote oprechtheid, zonder commerciële pretentie, wiens werken het verdienen om door verzamelaars te worden gezocht.