Dit werk is een verfijnd getuigenis van de Spaanse genreschilderkunst, vervaardigd door Enrique Mélida y Alinari. Als prominente figuur uit de 19e eeuw ontplooit de kunstenaar hier een scène met grote psychologische diepgang binnen een sacraal gebouw. De compositie draait om een stille dialoog tussen een priester in een wit koorhemd en een vrouw gekleed in een lichtblauwe zijden japon en een zwarte mantilla, waarmee de essentie van de sociale en religieuze zeden van het toenmalige Spanje wordt vastgelegd.
De technische uitvoering in Olieverf op Doek getuigt van een uitzonderlijke beheersing van het licht. De schilder speelt met texturen en contrasteert de matheid van de gotische stenen zuilen met de satijnachtige glans van de kleding. De monumentale architectuur, uitgevoerd in aardetinten en oker, dient als decor voor dit intieme moment, terwijl op de achtergrond een imposant hek en andere gelovigen de weidsheid van de kerkruimte suggereren. De staat van instandhouding van het doek is opmerkelijk, waarbij de levendigheid van de originele pigmenten behouden is gebleven.
Geroemd om zijn talent als lithograaf en schilder, geeft Mélida dit werk een narratieve dimensie die eigen is aan de Klassieke Kunststijl. De authenticiteit wordt bevestigd door de handtekening (Signature) onderaan de compositie. Dit stuk is een zeldzame kans voor een verzamelaar om een genrestuk te verwerven van een kunstenaar die de Spaanse school glansrijk vertegenwoordigde in de Europese salons aan het einde van de eeuw.