Jonge Faun – Bronzen Buste door Alfredo Pina (1883–1966), Gieting door Arthur Goldscheider, Parijs

Jonge Faun van Alfredo Pina – Een Studie in Expressief Naturalisme

De Jonge Faun van Alfredo Pina is een opmerkelijke bronzen buste die de vitaliteit en speelse charme van zijn mythologische onderwerp belichaamt. Vaak verkeerdelijk geïdentificeerd als Jonge Bacchus, wordt deze sculptuur onmiskenbaar Jonge Faun genoemd, zoals bevestigd in de publicatie van Gaston de Pawlowski uit 1929, waar het werk onder die naam is gereproduceerd. Deze referentie plaatst de sculptuur stevig binnen het bekende oeuvre van Pina en bevestigt haar authenticiteit.

De buste beeldt een jeugdige faun af, een figuur uit de Grieks-Romeinse mythologie, verbonden met de god Pan en bekend om zijn vrije, ongetemde aard. Pina brengt deze speelse energie tot leven met een expressieve glimlach en een levendige twinkeling in de ogen van de faun. Zijn hoofd is versierd met een kroon van bladeren en kleine bessen, een verwijzing naar zijn diepe verbondenheid met de natuur. De dynamische textuur van zijn haar versterkt de indruk van beweging en geeft de illusie dat hij net zijn hoofd heeft gedraaid in een moment van vreugde.

Pina, sterk beïnvloed door Auguste Rodin, past zijn kenmerkende expressieve modelleertechniek toe, waarin anatomische precisie wordt gecombineerd met een dynamische en impressionistische oppervlaktestructuur. Het gladde gezicht contrasteert met de ruwere afwerking van de achterkant van het hoofd en de schouders, een bewuste keuze die de emotionele impact van de sculptuur versterkt. De gevarieerde texturen dragen bij aan de ruwe, wilde energie van de faun, waardoor zijn ongetemde karakter nog sterker naar voren komt.

De buste heeft een rijke bruine patina met subtiele kleurvariaties die de diepte en het naturalisme van het beeld versterken. Dit exemplaar draagt het gieterijmerk A.G. Paris (Arthur Goldscheider), een van de invloedrijkste Parijse kunstuitgevers van het begin van de 20e eeuw. Goldscheider speelde een sleutelrol in de promotie van avant-garde beeldhouwers en was een centrale figuur binnen de Art Deco-beweging. Hij stond ook aan het hoofd van La Stèle, een collectief van progressieve beeldhouwers, waartoe onder andere Alfred Boucher, Charles Lemanceau, Max Le Verrier en Alfredo Pina behoorden. Pina’s betrokkenheid bij La Stèle plaatst hem in de voorhoede van beeldhouwkunstige vernieuwing en modernistische esthetiek.

De Jonge Faun illustreert Pina’s talent om klassieke thema’s te combineren met een moderne beeldhouwkundige benadering. Hoewel het werk geworteld is in mythologische traditie, overstijgt het de idealisering van de oudheid door een persoonlijkere en expressievere interpretatie te bieden. Dit sluit aan bij de bredere stromingen binnen de beeldhouwkunst van de vroege 20e eeuw, waarin kunstenaars ernaar streefden traditionele onderwerpen te doordringen van psychologische diepgang en dynamische energie.

Pina, die studeerde onder Rodin en beïnvloed werd door symbolistische en expressionistische stromingen, verkende vaak mythologische en allegorische thema’s. In deze buste stralen de vreugde en de subtiele sensualiteit van de faun een artistiek ideaal uit dat zowel klassieke inspiratie als modernistische expressie combineert.

De opname van de Jonge Faun in het boek van Gaston de Pawlowski uit 1929 bevestigt zijn historische en artistieke belang en levert documentair bewijs van de erkenning die Pina tijdens zijn carrière genoot. Als een vroege en authentieke editie, gegoten door A.G. Paris, is deze sculptuur een zeldzaam en intrigerend voorbeeld van Pina’s vakmanschap.

Door de dubbele aard van de faun—zowel wild als innemend—te capteren , transformeert Pina het brons in een levendig, bijna ademend wezen. Dit werk is een eerbetoon aan de ontembare geest van de natuur, weergegeven met een uitzonderlijke gevoeligheid en technische verfijning.