Deze gracieuze en monumentale bronzen sculptuur van Georges Flamand (1866 – ca. 1931) toont een Danseres op het hoogtepunt van een sierlijke beweging. Met één arm elegant boven het hoofd geheven en de andere subtiel uitgestrekt, straalt de vrouwelijke figuur een poëtische lichtheid en innerlijke rust uit.
Het werk dateert uit het begin van de 20e eeuw en belichaamt perfect de esthetiek van de Art Nouveau: vloeiende lijnen, verfijnde sensualiteit en een diepe bewondering voor het vrouwelijk lichaam als symbool van gratie en harmonie. De pose is dynamisch en tegelijkertijd verstild, met een torsie in het lichaam die een natuurlijke spiraalbeweging oproept.
De modellering is uitzonderlijk verfijnd: spieren, huid en haar zijn met grote gevoeligheid uitgewerkt. De danseres straalt een verstilde emotie uit, met een gezicht dat zacht oplicht onder het gebogen armgebaar. Elk detail – van de vingers tot de schouders – getuigt van vakmanschap en gevoel voor ritme.
De bruin gepatineerde afwerking, met warme, roodachtige accenten, vangt het licht op een subtiele manier en benadrukt de contouren van het lichaam. Deze patina en afwerking wijzen op een vroege gieting van hoge kwaliteit, waarschijnlijk tijdens het leven van de kunstenaar vervaardigd.
De ronde bronzen sokkel is eenvoudig en elegant, en draagt de handtekening G. Flamand. Ze ondersteunt het beeld zonder de luchtigheid van de compositie te verstoren.