Julio Borrell y Pla was een Catalaanse schilder en muurschilder en decorateur die de onderwerpen historie, genre en het portret beheerste. Hij volgde zijn opleiding bij zijn vader, de schilder Pedro Borrell del Caso. Als decorateur vallen vooral de ornamentele werken op die hij uitvoerde in de kerk van San Francisco in Buenos Aires en in de koepel van de verdwenen kerk van La Merced in Barcelona. Deze laatste werkzaamheden werden uitgevoerd ter gelegenheid van het feit dat de kerk door Paus Benedictus XV (1918) de titel van Kleine Basiliek kreeg. Helaas werd dit werk op 20 juli 1936 vernietigd. Op die datum kon de uitzinnige menigte, vergezeld van de openbare strijdkrachten, de kerk binnendringen na op de voorgevel te hebben beschoten. Zij staken de kerk in brand, en verbrandden de schilderijen op doek in de grafkelder van Julio Borrell.

Hij zond zijn werken naar binnen- en buitenlandse tentoonstellingen, hij kreeg een eervolle vermelding bij de Nationale Tentoonstellingen voor Schone Kunsten van 1895 en 1897, en een derde medaille bij de editie van 1901 voor een doek dat in het Prado wordt bewaard. Hij nam ook deel aan de Wereldtentoonstelling in Barcelona in 1888.

Hij blonk eveneens uit in de pasteltechniek.