Caroline van Deurs (1860-1932) was een volleerde Deense kunstenares, bekend om haar genretaferelen, landschappen en interieurs. Ze werd opgeleid door Vilhelm Kyhn (1819-1903), die beschouwd wordt als de grootvader van de Deense landschapsschilderkunst, en bracht twee jaar door in Parijs.

Van Deurs was bovenal een verhalenverteller, die met grote vaardigheid en elegantie de gedenkwaardige ervaringen beschreef die plaatsvinden tussen goede vrienden en familie. Haar scènes zijn zelden statisch; ze zijn levendig in beweging en worden geleverd in zachte focus met zacht clair-obscur. Lippen zijn klaar om te spreken, handen zijn bezig en geborduurde voiles fladderen alsof ze worden gegrepen door een verschuivende bries.

Geboren in een groot gezin met vijf broers en zussen, waren familie-interacties waarschijnlijk het belangrijkste waar ze aan dacht toen ze haar artistieke carrière ontwikkelde. In een werk uit 1914 getiteld “Terwijl moeder en vader weg zijn”, spelen vijf kinderen vrij in een prachtige zonovergoten kamer. Een onstuimig jongetje laat zijn schoenen op het meubilair rusten, terwijl er talloze houten speeltjes over de vloer verspreid liggen. De opwinding is voelbaar en het volume bijna hoorbaar.

Afgezien van haar opleiding bij Vilhelm Kyhn is er weinig informatie beschikbaar over haar verdere opleiding. Er staat geregistreerd dat ze twee jaar in Parijs heeft doorgebracht en het is aannemelijk dat ze naar de Académie de La Palette ging, een privé kunstschool die als doel had de “verzoening tussen vrijheid en respect voor traditie” te promoten. Dit populaire atelier stond voor individualiteit in plaats van conformiteit, met evenveel respect voor de oude meesters.

In dit betoverende werk uit 1918, getiteld “Else's Brev” (Else's Brief), zit een jonge vrouw aan een bureau voor een raam, balkon en uitzicht op de stad. Pen in de hand, ze is halverwege het schrijven van een brief - misschien als antwoord aan een trouwe vriend of verlangend naar een verre geliefde. Haar wangen zijn blozend en haar lichtblauwe jurk is gedeeltelijk verlicht. Van Deurs legde de scène vast met haar typische meesterschap - let op de slimme weergave van de planten, die Else lijken te omlijsten terwijl ze schrijft, en de rustige maar peinzende sfeer te midden van de stralende pasteltinten. Dit werk werd tentoongesteld in de Kunstnerforeningen (Deense Kunstenaarsvereniging) in 1921.

Caroline van Deurs exposeerde regelmatig op de Charlottenborg Lentetentoonstelling, de Vrouwententoonstelling in Kopenhagen en op de Parijse Salon. Met een monogram linksonder en later ingelijst, blijft “Else's Brief” een bewijs van Caroline van Deurs' vermogen om suggestieve en tijdloze scènes te creëren die zelfs vandaag de dag nog weerklank vinden bij kijkers.