Charles Louis Verwee (1832-1882) was een opmerkelijk Belgisch schilder, vooral bekend om zijn genretaferelen en portretten. Hij werd geboren in Brussel en was de zoon van Louis-Pierre Verwee, een gevierd landschaps- en dierenschilder, en de broer van Alfred Jacques Verwee, wiens werken worden tentoongesteld in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. Deze artistieke omgeving had een grote invloed op zijn ontwikkeling als schilder.

Aanvankelijk opgeleid door zijn vader, studeerde Verwee later bij vooraanstaande kunstenaars als Alfred Stevens en Gustave Léonard De Jonghe, wat hem hielp zijn stijl te verfijnen. Hij nam deel aan talrijke kunsttentoonstellingen, waaronder de Salon van Brussel in 1854, de Salon van Antwerpen in 1861 en latere tentoonstellingen in Gent en Amsterdam.

Verwee's werk toonde vaak scènes uit het huiselijke leven en intieme momenten, gekenmerkt door hun anekdotische karakter en fijne aandacht voor detail. Zijn vermogen om de essentie van zijn onderwerpen vast te leggen met een gevoel van realisme en emotionele diepte onderscheidde hem van zijn tijdgenoten. Opvallende werken zijn onder andere “De kenner in het atelier van de kunstenaar met zijn hond”, waarin zijn scherpe observatievaardigheden en zijn vermogen om alledaagse scènes een rijke verhaallijn te geven naar voren komen.

Verwee's schilderijen kregen tijdens zijn leven veel bijval en trokken de aandacht van belangrijke verzamelaars, waaronder Koning Leopold II van België. Zijn werk “Diplomatie”, dat een personage uit de lagere klasse uitbeeldt, maakt deel uit van de koninklijke collectie, wat zijn veelzijdigheid en aantrekkingskracht in verschillende sociale lagen onderstreept.