(ook Endogurov, Yendogurov, Endogouroff)

Ivan Ivanovitsj Jendogoerov (Russisch: Иван Иванович Ендогуров; 23 oktober 1861, Kronstadt - 17 mei 1898, Capri) was een Russische landschapsschilder en aquarellist; verbonden met de Peredvizjniki (groep van Russische realistische kunstenaars die een kunstenaarscoöperatie vormden uit protest tegen beperkingen die de academische wereld oplegden). Zijn jongere broer, Sergey, was ook een bekende kunstenaar.

Zijn vader, Ivan Yendogurov (1812-1871) was een admiraal bij de keizerlijke Russische marine. Zijn moeder was de dochter van admiraal Fjodor Joerjev. Tijdens zijn bezoek aan het de middelbare school maakten hij en zijn broer (Sergej) kennis met de landschapsschilder Jefim Volkov en besloten ze om van kunst hun carrière te maken.

Na zijn middelbare studies in 1880 begon Ivan rechten te studeren aan de Staatsuniversiteit van Sint-Petersburg, maar bleef les volgen bij Volkov. In 1884 verliet hij de universiteit om lessen te volgen aan de Keizerlijke Kunst Academie. Zijn eerste tentoonstelling volgde het jaar daarop en hij kreeg in 1890 een zilveren medaille.

Van 1885 tot het begin van de jaren 1890, exposeerde hij bij het Keizerlijke Genootschap voor de Bevordering van de Kunsten, evenals met de Peredvizhniki; hij nam ook deel aan de Exposition Universelle van Parijs (1889) en werd er bekroond met een zilveren medaille, aan de Internationale tentoonstelling in Berlijn (1891) en aan de “World's Columbian Exposition” gehouden in Chicago (1893).

Aan het einde van de jaren 1880 ontwikkelde hij de eerste symptomen van tuberculose en bracht door deze ziekte het grootste deel van zijn tijd door op De Krim, in Oekraïne en in de Kaukasus. Van 1890 tot 1893 woonde hij in Italië en verbleef daarna korte tijd in Zuid-Frankrijk (1893). Na een verblijf in een kuuroord in Beieren woonde hij van 1894 tot 1895 in De Krim. De meeste van zijn schilderijen in die tijd lijken verloren te zijn gegaan. Hij reisde naar Noorwegen (zowel in 1890 & 1895). Later keerde hij naar Italië terug en stierf aan zijn ziekte op het eiland Capri.

Eind 1898 hield de Keizerlijke Kunst Academie een gezamenlijke overzichtstentoonstelling voor drie kunstenaars die dat jaar waren overleden: Yendogurov, Nikolai Yaroshenko en Ivan Shishkin. Het jaar daarop schonk zijn moeder de nodige fondsen aan de Academie om de "Yendogurov-prijs" voor de landschapsschilderkunst in het leven te roepen, die tot 1917 werd uitgereikt.

Aangezien Ivan Endogourov slechts de leeftijd van 37 jaar bereikte, zijn zijn werken vrij zeldzaam. Daarom was in 2000 de terugkeer naar het Russische Staatsmuseum van het schilderij “Nacht bij heldere maan in Ajaccio”, (waarvan vermoed was dat het was  verloren gegaan na de Tweede Wereldoorlog), een heel bijzondere gebeurtenis. Endogourov was een van de grote kunstenaars in de geschiedenis van de Russische landschapsschilderkunst, en de voorstelling van stilstaand water was een belangrijk thema in zijn werk.

Werken in openbare collecties

"Een bergmeer bij München" - 1894 - (Arkhangelsk Regionaal Museum voor Schone Kunsten, Rusland)

"De Mossen" - (Jaroslavl Kunstmuseum, Rusland)

 "Begin van de lente" 1890. Olieverf op doek. 70 x 97,2 cm. (Het Staats Russisch Museum, St. Petersburg, Rusland)

"Bij de vijver" (1887) - (Sevastopol Kunstmuseum, Oekraïne)

"Landschap" - (Sevastopol Kunstmuseum, Oekraïne)

"Cape Fiolent" - (Irkoetsk Regionaal Kunstmuseum, Rusland)

" Weg, vroeg in de lente" 1885) (Staats-Vladimir-Suzdal Historisch Architectuur- en Kunstmuseum, Rusland)

"Nacht bij heldere maan in Ajaccio" (1890) (Het Staats Russische Museum, St. Petersburg, Rusland)

"De Vijver" (Odessa Fine Art Museum, Oekraïne)

Verwijzing: Benezit 2006 Grund, volume 5, pagina 201