"IJdelheid door Catherine Jansens (geboren in 1949)"
De aquarel van Catherine Jansens met de titel "Vanité" is een fascinerend stilleven dat het thema nadert van het efemere karakter van het leven en een onenigheid van de dood, een idee dat traditioneel wordt verdeeld in de artistiek genre van ijdelheden. Dit werk streeft naar de verkenning van Jansens of the Memory, Time and Symbolism of Daily Objects, zoals het al in haar vorige werken heeft gedaan.
De samenstelling van "ijdelheid" is zorgvuldig gerangschikt, elk element wordt met opzet geplaatst om een diepere vertelling over te dragen. In het midden van de compositie bevindt zich een reeks objecten die het verstrijken van de tijd en het kortstondige karakter van het menselijk bestaan symboliseren. Het kan een schedel, een kaars, een klok of een ontledingsbloem zijn, hoewel de specifieke objecten van de versie van Janens kunnen variëren. Wat hen verbindt, is hun symbolische gewicht, elk object dat bijdraagt aan het algemene thema van de kortstondige aard van het leven.
In de traditie van ijdelheid schilderijen worden deze objecten niet willekeurig genomen. Aan de andere kant, zorgvuldig geselecteerd om de toeschouwer de vergankelijkheid aan de geneugten van deze wereld en de zekerheid van de dood te herinneren. De opstelling is waarschijnlijk eenvoudig, maar krachtig, de objecten die op een donkere achtergrond worden geplaatst die het gevoel van mysterie en introspectie accentueert.
Janens gebruikt een palet van nuchtere kleuren, gedomineerd door dove aardtinten en diepe schaduwen. Dit gebruik van kleur versterkt tegelijkertijd de donkere sfeer van het werk, maar weerspiegelt ook het thema van ontleding en vergankelijkheid. Watergolor, met zijn vermogen om zachte overgangen te mengen en te creëren, wordt op een expert manier gebruikt om delicate texturen en subtiele variaties in licht en schaduw af te beelden. De ervaring van Jansens in termen van hyperrealisme bij olieverfschilderij wordt vertaald in haar waterverfwerk, waar ze de beste details met precisie vastlegt, zelfs in het mildere en meer etherisch medium van waterverf.
Het contrast tussen schaduw en licht in "ijdelheid" is bijzonder opvallend, een techniek die Janens gebruikt om specifieke compositie -elementen aan te trekken, symbolisch. De subtiele gradatie van kleuren en de zorgvuldige behandeling van licht creëert een gevoel van diepte en realisme, waardoor het verschijnen bijna tastbare objecten wordt, terwijl ze met een gevoel van mysterie omhult.
"ijdelheid" van Janens is diep geworteld in het thema sterfte, een centraal concept in de traditie van ijdelheden. De voorgestelde objecten herinneren aan de tijdelijke aard van het leven en de nutteloosheid van materiële rijkdom en prestaties in het licht van de dood. Dit thema is consistent met de bredere artistieke verkenning van Jansens of Memory en het verstrijken van de tijd, zoals te zien is in andere werken zoals "Waterman".
Door het kiezen van waterverf, voegt Janens een extra betekenislaag toe om te werken. Watergolor, bekend om zijn vloeibaarheid en onvoorspelbaarheid, weerspiegelt het thema van vergankelijkheid - omdat aquarellen kunnen bewegen en veranderen bij de minste aanraking, kunnen de omstandigheden van het leven ook veranderen. Deze keuze van medium, geassocieerd met het thema ijdelheid, maakt het werk niet alleen een visuele weergave van sterfte, maar bovendien een reflectie op de kortstondige aard van de kunst zelf.
ijdelheden "door Catherine Jansens is een meesterlijke aquarel die technische vaardigheden en thematische diepte combineert. Door het deskundige gebruik van compositie, kleur en licht nodigt Jusens de toeschouwer uit om te overwegen de toeschouwer efemere aard van het leven en de onvermijdelijkheid van de dood. Artistiek. Artistiek.
biografie Catherine Janens, geboren in 1949 in Marcq-en-Barœul, in Frankrijk, is een schilder wiens reis in het artistieke landschap een gelijktijdig persoonlijke en technische evolutie weerspiegelt. Getraind in grafische kunst en schone kunsten op de Lille Fine Arts School, begon ze haar carrière als hyperrealistische schilder en werkte in olie op canvas. Zijn eerste werken werden gekenmerkt door de nauwgezetheid van de details, waarbij de essentie van de realiteit werd vastgelegd met bijna fotografische precisie. Een allergie voor olieverf dwong hem echter om dit medium te verlaten, wat leidde tot een belangrijke verandering in zijn artistieke benadering.
zonder ontmoedigd te zijn door deze uitdaging, ging Janens naar de techniek van waterverf, waardoor de precisie en het realisme met haar olieverfschilderijen met zich meebracht. Dit nieuwe medium stelt hem in staat om het delicate spel van schaduw en licht te blijven verkennen, nu weergegeven met de zachte en doorschijnende kwaliteit die wordt aangeboden door waterverf. Jansens heeft ook het gebruik van de Obscura -camera overgenomen, een optisch apparaat dat door kunstenaars eeuwenlang wordt gebruikt om een afbeelding op een oppervlak te projecteren, dat het volgt of vervolgens zorgvuldig. Met deze techniek kunnen ze de ultra-realistische details bewaren die de ondertekening van zijn werk zijn geworden.
De kunst van Jansens is diep persoonlijk, vaak gericht op "gevonden objecten" die ze na de dood van haar moeder herontdekt op de zolder van haar ouders. Deze objecten, die hem aan zijn jeugd herinneren, zijn aangrijpende herinneringen aan het verstrijken van de tijd en de handeling van het onthouden. Door zijn stille levens transformeert Janens deze dagelijkse objecten in geheugenvaten, geladen met emotionele betekenis. Zijn composities, of ze nu een vliegtuigmodel vertegenwoordigen dat op een navigatiekaart is geplaatst of een terrestrische bol die naast een historische kaart is geplaatst, nodigt de toeschouwer uit om na te denken over de kortstondige aard van het leven en de duurzame kracht van het geheugen.