Christian Valdemar Clausen werd geboren op 17 februari 1862 in Kopenhagen, Denemarken. Hij was de zoon van Carl Michael Clausen en Ida Vilhelmine Jantzen. Clausen toonde al vroeg interesse in kunst en volgde een formele opleiding op dit gebied. Hij studeerde aan de Technische Kunstschool en de Koninklijke Deense Academie voor Schone Kunsten in Kopenhagen van 1879 tot 1882. Hij verfijnde zijn vaardigheden verder door stage te lopen aan de Laurits Tuxen Kunstacademie.

Clausens carrière werd gekenmerkt door veel reizen en studie. In 1887 reisde hij met zijn vriend Johan Rohde naar Parijs en Spanje, wat zijn artistieke ontwikkeling aanzienlijk beïnvloedde. In 1889 was hij terug in Parijs en nam hij deel aan de Wereldtentoonstelling, waar hij een “Eervolle Vermelding” kreeg. Zijn werk in deze periode werd gekenmerkt door een focus op licht en sfeer, waarbij hij vaak figuren afbeeldde die werden verlicht door lamplicht of natuurlijk licht van ramen.

Clausen exposeerde veel gedurende zijn carrière. Tussen 1884 en 1911 nam hij vele malen deel aan de voorjaarstentoonstellingen op paleis Charlottenborg. Zijn werk was ook te zien op internationale tentoonstellingen, waaronder de Nordic Art Exhibit in Kopenhagen (1888) en de International Art Exhibit in Berlijn (1891). In 1900 exposeerde hij op de Wereldtentoonstelling in Parijs, waarmee hij zijn reputatie als opmerkelijk kunstenaar verder vestigde.

Christian Valdemar Clausen is vooral bekend om zijn gevoelige en sfeervolle schilderijen, die vaak serene scènes binnenshuis weergeven met een focus op de effecten van licht. Hij was een pionier in het vastleggen van het subtiele samenspel van licht en schaduw, waardoor zijn onderwerpen een unieke diepte en warmte kregen. Clausens werk wordt nog steeds gewaardeerd om zijn technische vaardigheid en emotionele weerklank.

Christian Valdemar Clausen overleed op 26 februari 1911 in Frederiksberg, Denemarken. Hij heeft bijgedragen aan de Deense en Europese kunst en zijn werk bevindt zich in verschillende collecties en musea.