Geboren en gestorven in Parijs. Een leerling van Barye, Rouillard en Santiago. Hij stelde zijn beeldhouwwerk regelmatig tentoon op het Salon tussen 1867 en 1909. Vanaf 1867 met de 'Indische Tijgerjacht' in gips.

Zijn werk is vaak speels en inventief met een zekere bevrijding t.a.v. zijn mentor, Barye. Gietstukken variëren in kwaliteit, maar zijn vaak van een vrij hoog niveau. In de loop van de jaren werden minstens tweeënvijftig van zijn werken op het Salon tentoongesteld door Masson, voornamelijk van de kattenfamilie met titels als 'Afrikaanse luipaard die zijn prooi verdedigt' in 1881, enkele herten zoals 'vechtende herten' in 1883, en paarden, waarvan er één mogelijk gebaseerd is op Barye's Cheval Turc.

De meest voorkomende van zijn beelden op de open markt vandaag de dag zijn zijn dieren van de katachtigen, vaak krachtig geboetseerd op een manier die lijkt te anticiperen op de vormen en de stijl van de periode 1910 tot 1930.

Zijn zoon Jules-Edmond Masson werd ook beeldhouwer en studeerde onder zijn vader.