Rembrandt Bugatti was een Italiaanse dierenbeeldhouwer. Hij is de jongere broer van Ettore Bugatti, oprichter van het automerk Bugatti en de jongste zoon van de binnenhuisarchitect Carlo Bugatti (ontwerper en fabrikant van buitengewone meubels).

Als kind begon Rembrandt te beeldhouwen, aangemoedigd door de schilder Giovanni Segantini en door Paul Troubetzkoy, een gerenommeerde Italiaanse en Russische beeldhouwer en een vriend van de familie Bugatti. Rembrandt Bugatti zal met plastiline modelleren.

In 1901 maakte hij zijn eerste werk: "Ritorno dal pascolo" (vier koeien achter elkaar op weg naar huis onder leiding van een jonge boer). Het volume wordt uit de vrije hand gemodelleerd, de details worden eenvoudigweg geschetst om het licht te vangen en het oppervlak te verbrokkelen in een veelheid van in elkaar grijpende vlakken, waardoor de indruk ontstaat van een onderliggend samenspel van beenderen en spieren. De hoeven worden met grove streken in het terras geduwd en de openingen tussen de benen bepalen het ritme van de wandeling.

In 1903, op 19-jarige leeftijd, verhuisde Rembrandt Bugatti naar Parijs, een stad die alle moderne kunstenaars van het begin van de 20e eeuw aantrok. In 1904 werd Bugatti onder contract genomen door de Franse uitgever en bronsgieter Adrien-Aurélien Hébrard. De jonge werkplaatsmeester Albino Palazzolo wordt zijn exclusieve mallenmaker en gieter, in zijn vroege dagen, voor 1908, geholpen door de beroemde Italiaanse bronsgieter Marcello Valsuani, de vader van Claude Valsuani.

A.A. Hébrard exposeert elk jaar nieuwe werken van Bugatti in zijn Parijse galerij. Om de vijf jaar organiseert hij een overzichtstentoonstelling en presenteert hij Rembrandt Bugatti in de officiële salons (altijd in de afdeling Italiaanse Hedendaagse Kunst) of in de buitenlandse tentoonstellingen van die tijd, in Parijs, Venetië, Milaan, Brussel, Berlijn, Antwerpen en New York.

Letterlijk betoverd door de dierenwereld vond de jonge beeldhouwer het dierenpark van de Jardin des Plantes van Parijs onvoldoende inspirerend om zijn modellen te laten schitteren. Hij trekt naar Antwerpen, België, waar de directie van de Antwerpse Zoo zeer gastvrij is voor kunstenaars. In 1906 stelt de directeur van de Antwerpse Zoo, Michel L'Hoest, hem een atelier ter beschikking. In Antwerpen raakt hij bevriend met de Belgische beeldhouwers Josuë Dupon en Albéric Collin. Rond de eeuwwisseling werd de Antwerpse Zoo beschouwd als de belangrijkste dierentuin ter wereld. Alsof de tralies van hun kooien niet bestonden, raakte Bugatti eraan gewend om elke dag wilde dieren te bekijken: leeuwen, panters, luipaarden, jaguars, wolven, gieren, olifanten, beren, nijlpaarden, antilopen, pelikanen, maraboets, ... Vijftien jaar lang zal Bugatti hen uitvoerig observeren en hun lichaamsbouw, houding, gedrag, karakters, tred, expressies in plastiline en vervolgens in gips interpreteren. Rembrandt Bugatti creëert zijn beelden rechtstreeks zonder merktekens of opmetingen, zonder voorbereidende schetsen en met een grote snelheid in de uitvoering.

Oorlog en zelfmoord

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden enkele van zijn geliefde wilde dieren in de Antwerpse Zoo gedood. Rembrandt sloot zich aan bij het Rode Kruis om de gewonden te ondersteunen. Om zijn familie te helpen, die destijds naar Italië was teruggekeerd, ging hij naar Milaan en besloot vervolgens in augustus 1915 het Italiaanse leger te vervoegen. In Parijs storten de bestellingen en de verkoop van beeldhouwwerken in en de Galerie Hébrard wordt gesloten. Rembrandt Bugatti keert in december 1915 naar Parijs terug en weigert verdere financiële hulp van zijn broer Ettore Bugatti, die inmiddels zelf in financiële moeilijkheden verkeert. Lijdend aan tuberculose, kan Rembrandt niet bij zijn geliefde neefjes en zijn familie zijn voor de eindejaarsfeesten. Rembrandt pleegt op 8 januari 1916 op 32-jarige leeftijd zelfmoord in zijn atelier in Montparnasse.

Bron: Wikipedia