Leo Van Aken (1857-1904)

Leo van Aken was een Belgisch schilder die zich specialiseerde in historische schilderkunst, interieurs en stillevens.

Hij kreeg zijn opleiding in zijn geboortestad Antwerpen en werkte vooral met Polydore Beaufaux, een Belgische kunstenaar die uitblonk in het schilderen van historische onderwerpen. Hij was ook een leerling van de schilder Louis Hendrix (1827-1888).

Leo van Aken schilderde interieurscènes en scènes uit het dagelijks leven van de bevolking in de stijl van Alexandre Struys, een van de belangrijkste Belgische exponenten van naturalistische schilderkunst met een sociale inslag.

Tegen 1880 boog de aandacht van de bourgeoisie die steeds minder geïnteresseerd was in historische taferelen, zich om naar meer sociale bekommernissen en, samen met de medische vooruitgang, begon de schilderkunst aan het sociaal realisme. Miserabele en smerige omgevingen, scènes uit ziekenhuizen, werden een overheersende smaak van de bourgeoisie.

In februari 1891 was hij een van de stichters van de Antwerpse kring "Les XIII", bestaande uit oud-leden van de groep "Als ik Kan". In 1889 exposeerde hij op de Parijse Salon, waar hij een eervolle vermelding kreeg.

Op de tentoonstelling van schone kunsten in Barcelona in 1898 kreeg hij een medaille van de eerste categorie voor zijn schilderij de “Menselijke ellende”. Het werd aangekocht door de stad en behoort momenteel tot de collectie van het Nationaal Museum van Catalonië.