Samen met Rembrandt Bugatti wordt Sirio Tofanari erkend als een van de belangrijkste beeldhouwers van de Animalier beweging in Italië. Hij werd in 1886 in Florence geboren als zoon en kleinzoon van beeldhouwers en als jongere broer van de schilder en beeldhouwer Salvino Tofanari.

Net als zijn vader en oudere broer, die hij van jongs af aan vergezelde wanneer ze op jacht gingen op de landgoederen van de familie, studeerde Sirio aan de kunstacademie van Florence, waar hij van 1902 tot 1907 levenslessen volgde. Tofanari verhuisde naar Parijs en achtereenvolgens naar Londen waar hij zijn techniek perfectioneerde. In Londen bestudeerde hij dagelijks de dieren in de dierentuin. In 1908 exposeerde hij zowel in Faenza als in Turijn, waar hij veel aandacht kreeg. In 1928 werd het werk van de kunstenaar persoonlijk tentoongesteld in Brussel, geopend door Koningin Elisabeth der Belgen. De aanwezigheid van deze prominente supporter van de kunst, die voor haar eigen collectie kocht, getuigt van Tofanari's aanzienlijke reputatie in die tijd.

 Tofanari was een inzichtelijk waarnemer van de natuur en stond bekend om zijn vermogen om dieren in hun specifieke gang te snijden en om de natuurlijkheid van zijn onderwerpen te vangen dankzij zijn beitelvaardigheid. Hij nam van 1909 tot 1934 deel aan alle edities van de Biënnale van Venetië en in de Quadriennale van Rome was een heel paviljoen aan hem gewijd. Zijn werken zijn te bewonderen in belangrijke galerieën in Italië en daarbuiten: Rome, Florence, Parijs, Londen, Brussel, Amsterdam, Buenos Aires, Bahia Blanca, Santa Fe, Rio de Janeiro, San Paolo. In 1937 verhuisde hij naar Milaan, waar vraag was naar zijn werk van particuliere opdrachtgevers, maar zijn huis, zijn studio en de inhoud ervan werden verwoest tijdens een geallieerd bombardement in 1942.

In 1949 vaardigde de president van de Republiek een decreet uit waarin hij werd benoemd tot lid van de Academia San Luca in Roma.